Een traditie om lang en innig te koesteren

Gewikt & gewogen
Leeuwarder Courant, 29 maart 2018

Gebeurtenis: J.S. Bach, Johannes Passion door NHL Stendenkoor en Nationaal Symfonisch Kamerorkest olv Hans de Wilde
Met: Fabian Strotmann (evangelist), Robbert Muuse (Christus), Evelyn Ziegler (sopraan), Carina Vinke (alt), Fábio Maciel (tenor), Bart van de Wetering (bas) en Johan Bijhold (orgel)
Gezien: 27/3, Atlastheater Emmen (ook 28/3 in Grote of Jacobijnerkerk Leeuwarden)
Publiek: 150
Sterren: 4/5

Harm Witteveen begon 25 jaar geleden een mooie traditie. Met studenten en medewerkers van de Christelijke Hogeschool Nederland in Leeuwarden voerde de bevlogen dirigent jaarlijks een passie van Bach uit.
Dat bleef zo toen de CHN in 2008 fuseerde met de Hogeschool Drenthe tot Stenden Hogeschool en ook na de fusie met NHL begin dit jaar. Hans de Wilde nam in 2014 het dirigeerstokje over van Witteveen. Maar ook dat heeft, zoals dinsdagavond in Emmen bleek, deze bijzondere traditie alleen maar versterkt: de Johannes Passion van het NHL Stendenkoor stond als een huis dat op een rots is gebouwd.
Natuurlijk, met een koor van zestig amateurzangers verloopt niet alles vlekkeloos. In het openingskoor ‘Herr, unser Herrscher’ kwam het Stendenkoor in de eerste strofen bijvoorbeeld nauwelijks boven het orkest uit. Ook daarna waren er af en toe problemen met de balans en de verstaanbaarheid, maar daar stond heel veel moois tegenover. Prachtige koralen, zeer expressieve en scherp gezongen volkskoren en ontroerend mooie vraag-antwoordzang met de excellerende bas Bert van de Wetering, die met zijn hele lichaam zong alsof zijn leven ervan af hing, waarmee hij de geest van het lijdensverhaal van Christus muzikaal volledig tot zijn recht deed komen.
Het was sowieso een mooi stel solisten dat het Stendenkoor had aangetrokken, met Robbert Muuse als een overtuigende Christus, de stuwende vertelkracht van evangelist Fabian Strotmann, de krachtige invalsopraan Evelyn Ziegler en een wonderschoon ‘Es ist vollbracht’ van de Drentse alt Carina Vinke. Alleen tenor Fábio Maciel viel wat uit de toon met zijn bedeesde, onzekere zang, die maakte dat hij soms nauwelijks hoorbaar was.

Job van Schaik